13 weken geleden, na 2 weken met mijn neus op mijn knieën te hebben gelopen, meld ik mij ziek. Mijn lichaam voelt alsof t afbreekt en het lukt niet meer op wilskracht. Mijn lichaam is klaar met mij en geeft dit duidelijk aan: wie niet horen wil, moet maar voelen...

Na weken van onderzoeken blijken deze keer mijn zenuwen en spieren in de bekken klaar met mij te zijn.. Het goede nieuws is dat er nog maar weinig plekken zijn waar het niet zit, dus mijn lichaam kan mij niet nog heel vaak verrassen? Het slechte nieuws is dat er geen therapeut is die t aandurft mij te helpen.... De enige optie is: voor de 3de keer in mijn leven revalideren; om leren gaan met mijn beperking EN om leren gaan met mijn grenzen... Dingetje hoor!!!

Nu heb ik al 2 keer gerevalideerd echter acceptatie staat niet heel hoog op mijn sterkepunten lijstje.

En toen hoorde ik van de week het woordje Levenshaast.... versnelt je leven leven omdat je bang bent het anders niet meer zo te kunnen leven zoals jij wil. BAM!!! Precies in DE roos. Ik roep altijd " ik doe het nu want ik wil nooit zeggen als het niet meer kan, had ik maar".

Klinkt super cool natuurlijk.... Waren het niet dat ik mijzelf zo hard voorbij loop dat ik mijn eigen lichaam versneld kapot maak. Fuck!

IN GEDACHTEN 1 JAAR GELEDEN

Ik moest 40 uur werken, want hè ik ben 31 jaar, kindjes krijgen us geen optie dus dan maar aan de andere kant van de levensladder knallen
Ik moest 5 keer per week sporten, want 3 keer is voor slappelingen
Ik moest ondernemend zijn in een relatie want een huismuts wil je niet zijn als je 31 bent.
Ik moest perse mensen helpen want ik ben een oh zo gezegend mens die haar leven op dit rit heeft...
Ik moest 24/7 klaarstaan voor vriendinnen want hè zo hoort dat hè!

BAM REALITEIT

Op secretaressedag 2018, toen andere een bloemetje kregen, kreeg ik na 12 weken ziek zijn te horen dat mijn contract niet verlengd wordt.. Logisch want revalideren duurt lang!

Sporten? Ik mag blij zijn als het 1 keer per dag lukt de Ah te halen

Ondernemend in een relatie? Dag relatie! Just me myself and i again

Mensen helpen? Ik ben al blij als iemand mij nu helpt als ik bijvoorbeeld moet bukken in de supermarkt....

Vriendinnen? Hahahah je hebt geen bergen vrienden en vriendinnen en als t leven even tegenzit zijn t altijd dezelfde mensen die bij je blijven.

En dus... Begin ik weer opnieuw! Opnieuw leren wat mijn grenzen zijn, wat mijn kracht is wat ik wel kan en wat niet...
En deze keer.. Deze keer moet ik iets minder van mijzelf en mag ik iets meer?

Liefs!