Dag oma

De afgelopen jaren stonden bij ons vaak in het teken van opa en oma. 93 en 91, 67 jaar getrouwd en still going strong was wat wij vaak zeiden. Mijn oma die de laatste jaren achteruit ging maar nog zo kon genieten van een knabbeltje of een taartje. Die gek was op kleding, nooit iets nodig had maar toch graag uit de boekjes bestelde want ze had toch eigenlijk nog net niet dat ene blousje ;-)

De zondagen waren voor hun. We kwamen langs met standaard een tas met taart, kleine krentenbollen, vochtige washandjes, kroepoek en een leuk blad over het Koningshuis. Oma was de laatste periode slechter, lag alleen nog maar op bed en zag het leven niet altijd meer van de zonnige kant.. Aandacht hielp.. Even een praatje, een tuttel moment waarbij alle haartjes die niet in het gezicht thuis horen weg werden gehaald of ingesmeerd worden met een lekker ruikend olie’tje. Oma genoot! Voor opa waren dit ook even de rustmomentjes, hij kon even puzzelen, na de kerk kijken of een babbeltje maken over de zaken in de wereld die hem opvielen. Opa praat graag :-)

Laat ik voorop stellen dat ik soms wel eens dacht; OMG, waarom zo koppig allebei of waarom het leven niet iets luchtiger kunnen bekijken. Ook heb ik wel eens bedacht dat ze niet met elkaar maar ook niet zonder elkaar konden…

En toen op dinsdag 19 juni sloot oma haar ogen.. Oma is op reis gegaan naar een plek waar ze al heel lang naar uit keek. Tegen opa zei ze dat ze maar tijdelijk uit elkaar gaan en ze elkaar weer gaan zien.

De laatste week was oma, door de morfine, eerlijker dan ooit tevoren. Bloemen die we mee hadden gebracht gaf ze eerlijk haar mening over. HEEL ERG LELIJK. Een waterijsje die ze kreeg voor haar droge pijnlijke mond? Was het ALLERLEKKERSTE wat ze OOIT had geproefd. En toen ze midden in de nacht bedacht dat mijn moeder bijna jarig was, moest er gezongen worden! Lang zal ze leven kwam er over haar droge lippen en toen ze merkte dat er niemand meezong vond ze iedereen chagrijnig en was het tijd om naar huis te gaan… Die tijd is voor haar inderdaad aangebroken. Oma geloofde in de hemel en ze wist ons te vertellen dat de poort eindelijk voor haar openstond..

Op zaterdag, toen ze voor mij het laatst aanspreekbaar was, zei ze dag lieffie doe ze allemaal de groeten! Oma was begonnen aan haar laatste ritje..

De afgelopen weken voel ik mij sterk, ze was 91, had 67 jaar een man aan haar zij gehad, en waar ik soms dacht misschien zitten jullie elkaar net iets teveel op de lip, bedenk ik mij stiekem dat iedereen toch hoopt dat als je 91 mag worden er iemand naast je zit die van je houdt? Maar heel soms…. Als ik eens een keer mijn haren kam, hoor ik haar stem; ‘’ Matt, als je jarig bent dan krijg je een kam van mij. Want dat haar!!!’’.

Misschien kam ik mijn haar de afgelopen week iets meer…. Dag oma, doe ze de groeten!!